| EYÝSÝ KÝM? |
|
EYÝSÝ KÝM…
Aklý erdiðinden bu yana EYÝSÝ adýndan çok etkilenmiþ, hata yapmayým olumsuzluk yapmýþ demesinler diye kendisini daima sorumluluk altýnda tutmuþ, istediði gibi hoyratça çocukluðunu bile yaþayamamýþtýr.Birazda içine kapalý görünümlü olarak tanýnýr.Fakat oldukça duyguludur.Sorulduðunda ne mesleði seçerdin denildiðinde ya iyi bir yazar ya da Mahsuni gibi bir ozan olmalýydým diyor.
Bu son günlerde hýsým ve akrabalarý, geçmiþteki çok yönlü duygularýný istismar etmiþler, bütün hayalleri kýrýlmýþ ,çevresine ilgisiz kalmýþtýr.
1960 yýlýnda 27 Mayýs öncesi nisan ayýnda 18 yaþýnda iken Akçaeniþ’li 15 yaþýnda sevdiði bir kýzla kaçarak evlenmiþler.Ýkisi erkek üçü kýz beþ çocuklarý olmuþ.Ýlk kýzý bir yaþýnda iken, 1962 yýlýnda asker olmuþ, topçu çavuþu olarak askerliðini bitirmiþ.Yaþamýný ailesiyle birlikte köylüleri ve diðer tahtacýlar gibi yarý çiftçilik yarý ormanda tahtacýlýk yaparak devam etmiþler.
Babalarýmýz 1950 yýlýna deðin göçebe hayatý olarak yaþadýlar.Eyisi’ler ikinci kuþak olarak yerleþik düzende olduðu için hem ormanda hemi toprakta çalýþtýlar.
1972 yýlýnda Fransa’da çalýþan rahmetli eniþtesi Ýsmet KATAR’ýn isteðiyle Fransa’ya gitmiþ, Fransa’da 1972-1986 yýllarý arasýnda 14 yýl göçmen iþçi olarak çalýþmýþ. LYON, Alp daðlarýnýn eteðinde Fransa’nýn ikinci büyük þehridir.Türkiye iþçilerinin yoðun olduðu bölgedir.
Bu arada Türkiye’de 12 Eylül olmuþ, yurdun üstüne kara bulutlar çökmüþtür.O bulutlar yurtdýþýna da daðýlmýþtýr.EYÝSÝ 38 yaþýna kadar hiç kitap okuyamamýþ ilk okuduðu kitap ise Orhan Kemal’in “Dünya Evi” eseridir.Sanýrdý ki kitap okumak mürekkep yalayanlarýn iþi.Zamanla okudukça demek ki herkes okumalýymýþ diyor.
Bu arada Anadolu edebiyatçýlarýný ve Gorki gibi klasikleri okudukça kendini geliþtirdi.Sýnýf bilincini kavradý.En çok ilgi duyduðu konu Köy Enstitüleri oldu.Bütün hayatýný eðitime veren Tonguç,Hasan Ali Yücel’lere büyük saygý duyuyor.
EYÝSÝ Türkiye’ye izine gelirken,o koþturmacalardan çok etkilenmiþ.”ÝZÝN YOLUNDA” þiirini o zaman yazmýþtýr.Sohbet sýrasýnda diðer Avrupa iþçileri gibi Avrupa’da þöyle yapýyorlar böyle yapýyorlar demez. “Dünyanýn her yerinde emek—sermaye ayný deðiþen bir þey yok, sürüp gidecek” diyor ,böyle olursak.
Avrupa’dan köyüne geldikten sonra 10 yýl gibi bir çiftçilik ve sýðýrcýlýk yaptý. 2 yetiþkin kýzýný gelin ettikten sonra evde çalýþan nüfus azalýnca Antalya’ya göçtü.Maraþ þehitlerinin birinin adýný koyduðu, son numara oðlu Kalender, Lise ve üniversite okuyordu. Eyisi kendisi de turizmde çalýþýyordu.7 yýl aralýksýz çalýþtý, ayný otelden SSK’dan emekli oluyordu; oldu ama… Cumayaný’nda doðumuyla baþlayan þanssýzlýk yanýbaþýndaydý.
Emekli haberini Denizli’de aldýðýnda, kalpten ameliyat olup hastanede yatmakta olan, taburcu olmasýný beklediði 45 yýllýk eþini 9 gün sonra kaybedeceðini bilemezdiki…
Þimdi EYÝSÝ 8 yýldýr Kargalý Köyü’n de köy evinde tek baþýna yaþýyor.Ara sýra seksenlerde amatörce yazdýðý þiirleri okuyor duvarlara.
BÝR ARAYA GELEMEDÝK 3394 kiþi tarafýndan okundu |