ÝNSAN OLMA DAVASI

  Öykünülesi dostlar, özenilecek tanýþlar var mý etrafýnýzda? Geçtik yakýn çevreleri, dostunuz deðilse bile, erdem simgesi sayýlan, 'satýlmaz'lýðýnýza deðgin 'kalýp' basýlabilen, eline býçak verip sýrt dönülebilecek kaç insandan söz etmek olanaklýdýr acep þunca milyon kiþilik bu koskoca ülkede?
   Ýlkelerini her ân, ödünsüz iyelenen, inançlarýna bedel, kiþiliðine eder biçilmesi olanaksýz üç, beþ Ademoðlu'yla, birkaç Havvakýzý'yla kaç kiþi karþýlaþtý? Ýçki masalarýndaki sineksi výzýltýlarý, asýþlarý, kesiþleri boþ verin hele! Sözleriyle yaþamý birbirine tam koþut kiþilerle yüzyüze geliþ esenliðini kaçýmýz yaþamýþtýr yirmi, yirmibeþ yýldýr?
   Bire bir yanýlsamaydý 'saygýn' sayýlanlarýn bütünü de neredeyse; öyle deðil mi? Ýmgemizde 'eþsiz'leþen o kof kabuk kurtlarý ve helyum gazlý balonlar - hayýflanmalara gebe koyanlar yüreðimizi - geçilecek baþka 'ýrz'lar aramaktadýr þimdi...

  Her iki yanýnda da 'Satýlýk Ateþ' yazan bir minibüs görürseniz þu sýralar çarþýlarda, sakýn þaþýrmayasýnýz: Yarý-tanrý Promethe, 'peþinatsýz, taksitle, vade farký almadan' ateþ pazarlamakta! Kent kasaba dolaþýp, okka dirhem satýyor tanrýlardan çaldýðý alazý insanlara.
   Galata Kulesi'nin oralarda görmüþler tanrýça Kibele'yi. Yüksekkaldýrým'ýn en çok iþ yapan sermayesiymiþ. Rekor için, Manukyan'la yarýþtýðý bir yaþamýn düþlerini kurmaktaymýþ boþ kaldýðý zamanlarda!
   Hüseyin bin Mansûr'un torunu gezmeye geldi geçenlerde buralarý. 'Diyanet Takvimi'nin satýþýný üstlenmiþ. "Onbin sattým bir ayda." diye kasýlýyordu; hedefi yirmibinmiþ!
   Kalenderî derviþler, 'tivi'ler arasýnda mekik dokuyordu dün: Geçmiþlerine deðgin dizi film öyküleri satma sevdasýndalar!
   Bunca sözün özü dostlar;
   'Erdem' incik, 'ilke' pul...
   'Kimlik' kül, 'inanç' duman...
   'Yalan' harman, 'dolan' yayla...
   Kuburlarýn kokusu, tüm kentleri yuttu da daðlara dek dayandý yayýla, yayýla hey!...

  Geçtik bütün bunlarý, haydi bir yana koyduk; acaba içimizden kaçý bakabilmekte aynadaki yüzüne? Boyanýrken deðil ama, traþ olurken deðil... Kýrlaþan saçýmýza, dudaktaki uçuða, akan kirpik karasýna odaklanýp bakmayý, 'bakma'dan saymayalým. Þöyle bir göz atmaktan söz etmiyoruz; biline! Gerçekten, 'herif' gibi, gözbebeklerinin bile ta gözbebeklerine kaç kiþi bakabilmekte?
   Kaçýmýz aklanacak 'insan olma davasý'nda, kendi yargýçlýðýný yapsa? Hele sýnayalým bir yol.
   'Savunman'lýk üstlenmeden, salt 'savcý'mýz olalým. Deneyelim bir kez hele!
   'Yarýn.' demeyelim; 'Bugün...'
   'Biraz sonra.' deðil; 'Þimdi!'

Bindokuzyüzseksendokuz