Hasan Aslan ve Köyümün Þenliði ve Bayram

Bu yýl, hem Þeker Bayramý hem de Kurban Bayramýnda Köyümüzde olamadým. Özellikle Þenliði kaçýrmaktan dolayý üzüldüm. Tatil için geldiðimde sordum ama takýr araba yarýþýný kimin kazandýðý konusu hala muamma!

Benim Gölhisar Lisesi’ndeki öðrenim dönemim 1983-1989 arasýnda. Hasan Aslan ve Eþi o dönemde Gölhisar’da esnaflýk yapmaya giriþmiþti. Bakkal hepimizin uðrak yeriydi. Eþi ve Kendisi her zaman bize iyi davrandýlar, güler yüz gösterdiler. O tarihlerde öðrenci olup da, bir þekilde Hasan Aslan’ýn “Ford Council”i* ile köye gelip-gitmeyen yoktur. Þu veya bu þekilde hepimizin Hasan Aslan ile bir anýsý var. Hafýzamý yokluyorum, kafamda canlanan bütün resimlerde gülümsüyor. Düðünlerde, eðlencelerde güzel sesiyle söylediði Semahlarý, Türküleri hatýrlýyorum. Nur içinde yatsýn.

Dedim ya, Þenliði kaçýrdým. Video ve yazýlanlarý gördükçe kaçýrmýþ olmaktan dolayý biraz daha üzülüyorum. Ýnsanlarýn yoðun emek harcadýðýný gördükçe de gerçekten bir þenlik olduðu anlaþýlýyor. Sevgili Cem’e ve emeði geçen herkese bir kez daha tebriklerimi sunmak isterim. Ercan’ý (artýk dilimizi alýþtýrýp Ali demeye baþlamalý mý bilmem) bir kez daha dinlemek çok güzel olurdu. Þenlik bu haliyle dahi çok güzel ve iyi organize edilmiþ. Daha iyisini yapma konusunda Cem kendini ispatladý, sanýyorum þimdiden düþünmeye baþlamýþtýr. Benim bu noktada verebileceðim tek öneri, dýþarýdan gelecek konuklara yönelik davetiye sýnýrlamasý getirilmesi olabilir. Elbette, organizasyonu yapan arkadaþlarýn bu konuda vereceði karar geçerlidir, benimki sadece bir öneri.

Bayramlara iliþkin en fazla özlediðim þey, Köyün birden kalabalýklaþmasý, uzun süredir göremediðimiz insanlarla tekrar görüþme fýrsatý bulmak. Bir de “hýsta”ya koþmak. Bu þeker toplama geleneði nereden kaynaklanýyor bilmiyorum ama Dünyanýn büyük bir bölümünde ve genellikle bayram-þenliklerde var. Þimdiye kadar sohbetlerde gördüðüm “hýsta” kelimesini kullanan sadece bizim Köy. Sözlüðe baktým sadece yerel aðýzlar derleme sözlüðünde karþýlýðý var. “Hisse, pay” anlamýna geliyormuþ. Etimolojik (sözcük köken bilimi) olarak bizdeki Türkçe çalýþmalarý zayýf. Hele hele yerel aðýzlardaki kelimelere yönelik olarak hemen hiç yok. Bu bayramda da çocuklar hýsta topluyordur umarým. Bizim zamanýmýzda çikolata hiç yoktu, arada sýrada kakao ya da çikolata aromalý bir “yumuþak þeker” gelirse ne güzel..

Zaman hýzla akýp gidiyor. Geçmiþe baktýðýmda aklýmda kalan þeylerin hepsi güzel. Mesela, ekinlerin yeþil olduðu ama boy attýðý günlerde (Haziran ayý baþlarýna denk geliyor sanýrým) Dikmen’in ardýndaki yüksek tepenin zirvesine çýkýp ovaya baktýðýmýzda buðdaylarýn yeþil bir deniz gibi dalgalandýðýný hatýrlýyorum. Muhteþem bir güzellikti.. Okulu ve eðitimi sevmeme raðmen Cuma günleri Köye dönerken çok daha fazla mutlu olurdum. Çocuk ya da Köyümüzdeki ismiyle “Kertkert” olduðum o günlerde kafam sorun zannettiðim þeylerle doluydu. Bugünkü öfkelerimizin, kýrgýnlýklarýmýzýn zaman içinde çok önemli þeyler olmadýðýný görüyoruz, göreceðiz. Sükunetle güzelliklere teslim olmak mutluluk ve baþarý için ilk adým sanýrým.

Hepimizin bayramý kutlu olsun.

Yayýn Tarihi :14.10.2013

4751 kiþi tarafýndan okundu